اجلاس پاريس ـ کارشکنی عراق در مسير راه حل صلح آميز بحران اشرف

اجلاس پاريس ـ کارشکنی عراق در مسير راه حل صلح آميز بحران اشرف و حمايت از کنفرانس پيشنهادی مريم رجوی
به رياست نماينده ويژه دبيرکل و با شرکت نمايندگان آمريکا، اتحاديه اروپا، پارلمان اروپا و ساکنان اشرف

•مريم رجوی: جامعه بين المللی از طريق سازمان ملل متحد و مشخصاً نماينده ويژه دبيرکل می تواند حداقل تضمينهای ضروری برای ساکنان اشرف را تأمين کند
در يک اجلاس بين المللی در پاريس در روز جمعه ۱۶دی، که به دعوت کميته فرانسوی برای ايران دموکراتيک برگزار شد، دهها شخصيت تراز اول آمريکايی و اروپايی، در مورد کارشکنی های رژيم ايران و دولت عراق برای تضمين راه حل صلح آميز در مورد کمپ اشرف، محل استقرار اعضای اپوزيسيون ايران در عراق هشدار دادند.
اجلاس ضمن محکوم کردن اين کارشکنی ها از پيشنهاد مريم رجوی برای تشکيل يک کنفرانس در پاريس يا بروکسل يا ژنو، به رياست نماينده ويژه دبيرکل در عراق با شرکت خود ايشان يا نمايندگان اشرف، مقامهای تصميم گيرنده عراقی، سفير دانيل فيريد، مشاور ويژه وزير کلينتون درباره اشرف؛ نماينده سفارت آمريکا در بغداد برای اشرف؛ سفير ژان دورويت، نماينده کميساريا، دکتر آلخو ويدال کوادراس و استراون استيونسون استقبال و حمايت کرد.
سخنرانان ضمن محکوم کردن جلوگيری دولت عراق از شرکت نمايندگان ساکنان اشرف در گفتگوهای مربوط به سرنوشتشان، تأکيد کردند کنفرانس پيشنهادی مريم رجوی می تواند سندی را با موافقت ساکنان اشرف درباره الزامها و ترتيبات انتقال تهيه و تا اندازه يی اين غيبت تأسف بار را جبران کند.
سخنرانان اين اجلاس عبارت بودند از: مريم رجوی، هاوارد دين، رئيس حزب دموکرات آمريکا (۲۰۰۹-۲۰۰۵)، کانديدای رياست جمهوری آمريکا (۲۰۰۴) ؛ تام ريچ، اولين وزير امنيت داخلی آمريکا (۲۰۰۵-۲۰۰۳) ؛ لوئيس فری، رئيس اف.بی.آی (۲۰۰۱-۱۹۹۳) ؛ اد رندل، رئيس حزب دموکرات (۲۰۰۱- ۱۹۹۹) و فرماندار پنسيلوانيا (۲۰۱۱-۲۰۰۲)، مايکل موکيزی، وزير سابق دادگستری آمريکا (۲۰۰۹-۲۰۰۷) ؛ آمباسادور ميچل ريس، مدير سابق اداره سياست گذاری وزارت خارجه آمريکا (۲۰۰۵-۲۰۰۳) ؛ ژنرال جيمز کانوی، فرمانده نيروهای تفنگداران دريايی آمريکا (۲۰۱۰- ۲۰۰۶) ؛ پاتريک کندی، عضو کنگره آمريکا (۲۰۱۱-۱۹۹۵) ؛ ژنرال چاک والد، معاون فرماندهی نيروهای آمريکايی در اروپا؛ ژنرال ديويد فيليپس، فرمانده پليس نظامی آمريکا (۲۰۱۱ -۲۰۰۸) ؛ آلن در شويتز، از برجسته ترين مدافعان حقوق فردی و شناخته شده ترين وکيل جنايی در جهان؛ ديل ديلی، هماهنگ کننده سابق ضدتروريسم در وزارت امور خارجه (۲۰۰۹ -۲۰۰۷) ؛ سرهنگ وسلی مارتين، فرمانده سابق ضدتروريسم اتئلاف در عراق و فرمانده حفاظت آمريکا در اشرف؛ روت وجوود مدير بخش حقوق بين الملل و ديپلوماسی دانشگاه هاپکينز، فيليپ دوست بلازی، مشاور ويژه دبيرکل ملل متحد و وزير خارجه سابق فرانسه، آلن ويوين، وزير سابق از فرانسه، ريتا زوسموت، رئيس سابق پارلمان فدرال آلمان، گونتر فرهويگن، کميسر اتحاديه اروپا (۲۰۱۰-۱۹۹۹) و وزير مشاور سابق در وزارت خارجه آلمان؛ و لوچو مالان، سناتور از ايتاليا.
مريم رجوی، طی سخنانی ضمن تقدير از دستاورد درخشان کارزار دفاع از اشرف که توطئه فاشيسم مذهبی برای قتل عام ساکنان اشرف را درهم شکست، گفت: کوشش ملل متحد برای حل بحران اشرف از حمايت جهانی برخوردار شده است. اما رژيم آخوندها برای بر هم زدن اوضاع و تخريب راه حل به دست آمده، به طور مستمر به تحريک دست می زند. همزمان، دولت عراق پی درپی تعهدهای خود به ملل متحد را نقض می کند. از جمله: از انتقال اموال و به ويژه خودروهای ساکنان به محل جديد جلوگيری می کند. محدوده کمپ ليبرتی را از ۴۰کيلومتر به کمتر از يک کيلومتر تقليل داده است و در حال ساختن ديوارهای بتونی مرتفعی در اطراف اين محل است. يعنی به طور عملی آن را به يک زندان مبدل می سازد. هدف موشک زدن تا دکلهای پارازيت و شنود و تجمع روزانه مأموران اطلاعات ملايان و نيروی قدس پيرامون اشرف و تهديد ساکنان و سرقت اموال آنان، مجبور کردن ساکنان به جابه جايی به محلی است که عملاً به صورت زندان خواهد بود. اما هرگونه فشار مستقيم و غيرمستقيم برای تحميل جابه جايی و قبول شرايط زندان خط قرمز است و در پشت آن رژيم ايران قرار دارد.
ساکنان اشرف، در نامه يی که يک به يک امضا کرده بودند، به دبيرکل نوشتند: «فشار کنونی برای جابه جايی ما تحت محدوديت، عليه انتخاب و اراده آزاد خود ما، و در حالی که ما تضمينهای حداقل برای امنيت و حفاظت خود را نداريم، انجام گرفته است. ما، در حالی که احترام کامل خود را نسبت به حاکميت و استقلال عراق دوباره تأييد می کنيم و هم چنين آمادگی خود را برای خروج از عراق به محض اين که امکان آن را داشته باشيم، از شما می خواهيم از اين که تمامی حقوقمان محترم شمرده شوند، همان طور که در کنوانسيون چهارم ژنو قيد شده، اطمينان حاصل نماييد. به خصوص حق زندگی، آزادی و امنيت، طبق قانون بين المللی حقوق بشر و قوانين بين المللی انسانی».
مريم رجوی افزود: تأخير 5ماهه در شروع کار کميساريا در اشرف به طور مطلق غيرقابل قبول و غيرقابل فهم و در تناقض آشکار با ضرب الاجل و شتاب برای خارج شدن اعضای سازمان مجاهدين خلق ايران از عراق است. مشروط کردن روند کميساريا به انتقال به ليبرتی به وضوح خواست رژيم ايران است که هدفش نابودی ساکنان اشرف و نه انتقال آنها به کشورهای ديگر است. والا هم الآن بيش از ۱۰۰۰زندانی سياسی و نزديک به ۱۰۰۰نفر که پناهنده ساير کشورها در اشرف هستند که کميساريا می تواند بلادرنگ کار آنها را تسريع کند. اما اين روند از اوت که کميسر عالی آنتونيو گوترز به نخست وزير عراق نامه نوشت به تأخير افتاده است.
رئيس جمهور برگزيده مقاومت ايران تأکيد کرد: بدون شک جامعه بين المللی از طريق ملل متحد و به طور مشخص نماينده ويژه دبيرکل اگر بخواهد و اراده کند می تواند از ارزشهای حقوق بشر که گفته است در کانون توجهات اوست، دفاع کند و حداقل تضمينهای ضروری برای ساکنان اشرف را تأمين کند.
مريم رجوی افزود: تلاش غرب برای اعمال تحريم عليه رژيم ايران، اگر چه گام مثبتی است اما پاسخ خطر اتمی رژيم نيست. هيچ سياستی در قبال بانکدار مرکزی تروريسم نمی تواند مؤثر باشد؛ مگر خواهان تغيير اين فاشيسم دينی باشد و هيچ عاملی بيشتر از زدن برچسب تروريسم به اپوزيسيون اصلی اين رژيم در بقای آن مؤثر نبوده است.
فرماندار دين گفت: «ايالات متحده آمريکا نه تنها از نظر اخلاقی، بلکه از لحاظ حقوقی نيز در قبال هر اتفاقی که در کمپ اشرف برای ۳۴۰۰ غيرنظامی غيرمسلح بيفتد، مسئول است. هر يک از ساکنان از دولت آمريکا يک برگه مبنی بر اين که مسئوليت حفاظت آنها را می پذيرد، دريافت کرده است... من معتقدم که ما يک تعهد حقوقی داريم که سازمان مجاهدين را از ليست خارج کنيم».
فرماندار ريج گفت: «ساکنان اشرف خواستهای بسيار مشروعی دارند... محل جديد (کمپ ليبرتی) يک کمپ برای باز اسکان به نظر نمی رسد. بيشتر شباهت به زندان دارد».
فرماندار رندل گفت: «ما بايد بپرسيم که چرا ساکنان نمی توانند تا زمانی که فرايند نقل مکان برای رفتن به کشور ثالث کامل شود، در قرارگاه اشرف بمانند. و چرا وقتی ما هيچ پاسخ خوبی دريافت نمی کنيم، نه نمی گوييم. دليل اين که مساحت کمپ ليبرتی از ۴۰کيلومتر به يک کيلومتر رسيد چه بود؟»
سفير بولتون گفت: «سازمان ملل متحد نياز به درک اين دارد که مسئوليت اصلی آن در قبال دولت عراق نيست، بلکه نسبت به ساکنان اشرف است».
قاضی موکيزی گفت: «ما به اين نقطه رسيده ايم زيرا نوری المالکی مهلت کاملاً خودسرانه يی را برای حذف ساکنان اردوگاه اشرف شکل داده است».
آقای فری گفت: «هيچ فکری پشت سر اجرای برنامه نقل مکان ساکنان اشرف به کمپ آزادی، جايی که در آن هيچ زيرساخت يا امکاناتی، هيچ آب و برقی نيست، وجود ندارد».
سخنرانان ضمن تقدير از مواضع مسئولانه و منعطف مريم رجوی و رهبری کمپ اشرف برای جلوگيری از خونريزی تأکيد کردند، ندادن اجازه به نمايندگان اشرف برای شرکت در مذاکرات و موافقت نکردن با پيشنهاد خانم رجوی برای رفتن خودش به بغداد برای شرکت در گفتگوها، هدفش اين است که بتوانند حتی نقش سازمان ملل را هم به يک تسهيل کننده بی تاثير تنزل دهند و در قدم بعد از آن به عنوان تحميل کننده يا آرايش کننده جابه جايی اجباری استفاده کنند. يعنی مقاصد شوم قبلی و تکرار خونريزی را زير پوش ملل متحد محقق کنند.
سخنرانان هم چنين فهرستی طولانی از سرپيچی و از نقض تعهدات و از وعده های انجام نشده را فاش کردند که نيت دولت عراق را برملا می کند. از جمله نقض تعهدات عبارتند از: ممانعت دولت عراق از سفر سفير ژان دو رويت نماينده خانم اشتون به عراق و اشرف، تلاش برای دخالت دادن رژيم ايران در پرونده اشرف به صور مختلف، کم کردن سطح اختصاص داده شده به ساکنان اشرف در کمپ ليبرتی از ۴۰کيلومتر به کمتر از يک کيلومتر مربع، آزادی عمل مزدوران اطلاعات و نيروی قدس رژيم آخوندی در اطراف اشرف و تهديد مستمر ساکنان، ادامه ممنوعيت ورود خانواده ها و وکيلان به اشرف و... .
دبيرخانه شورای ملی مقاومت ايران
۱۶دي۱۳۹۰ (۶ژانويه۲۰۱۲)
---------------------------------
لطفا اين پتيشن را امضا كنيد و لينك آنرا براي دوستان خود نيز بفرستيد
https://www.petitionbuzz.com/petitions/delistpmoi