ايران پرس نيوز:
سکوت 7 ماهه ي موسوي و کروبي مشکوک است
چرا در حالي كه زندانيان سياسي قهرمان در سلول هاي انفرادي در بسته و زير كنترل و شكنجه و فشار مستمر در زندان، با ابتكارات و ريسك هاي بالا سوراخي براي تماس با بيرون پيدا مي كنند و مي توانند با ارسال نامه و پيام، فرياد اعتراض را ندا دهند، ولي موسوي و كروبي با امكانات بيشمار بجا مانده از دوران قدرت و هواداران بيشمار در داخل و حمايت هاي جهاني از آنان نمي توانند روزني و مكانيزمي براي تماس و ارسال پيام بيابند؟
پس از حوادث ۲۵ بهمن رژيم احساس كرد اين دو نمي توانند از جنبش حمايت نكنند يا عليه آن موضع بگيرند پس بهتر است با حصر خانگي، به شيوه اي آبرومندانه راه كروبي و موسوي از مخالفان جدا شده و پرونده جنبش به تدريج بسته شود. نهايتا در توافقي بيان نشده با حاكميت، اين دو به حصر خانگي رفتند و جنبش را قرباني و ذبح نمودند. اين دو خسته و فرسوده و عاجز از تداوم مديريت اپوزيسيون كه سوداي سرنگوني داشت، بودند. موسوي و كروبي تن به حصر خانگي سپردند تا بتوانند با بهانه ظاهرا موجه حصر، از اعلام موضع يا دعوت به راهپيمايي و اعتراض معاف شوند.
ايران گلوبال همچنين نوشت: مدت كوتاهي بعد از اين ماجرا و بعد از گرفتن «روزه سكوت» توسط آنان، ارگان بي بو و خاصيتي بنام «شوراي هماهنگي راه سبز» به جاي سران نمادين جنبش به ميدان آمد تا هم از بار رواني سكوت و غيبت موسوي و كروبي بكاهد و هم ديگر تكاپوهاي مخالفان به گونه اي هدايت شود كه ساختارشكنانه نباشد؛ ارگاني كه جز درخواست هايي براي سر دادن شعار «الله اكبر» در تاريكي و يا «راهپيمايي سكوت در پياده رو» چيزي در كارنامه خود ندارد. اميدواريم و آرزو مي كنيم اين تحليل درست نباشد ولي اگر غير از اين است؛ ۷ ماه سكوت آقايان موسوي و كروبي چرا؟
بگوييد نمي توانند؛ كه اگر مي خواستند مي توانستند. چند بار هم امكان آن را داشتند كه حرفي و پيامي به مخالفان برسانند ولي اين كار را نكردند! چرا؟
بايد قيمت آزادي مردم ايران را پرداخت و بدون پرداخت اين قيمت به هيچ چيزي جز نا اميد نخواهيم رسيد, مگر ليبي و مصر و تونس و سوريه نيستند!! هر روز دهها كشته ميدهند.
زير دست ولايت فقيه و ملتزم بودن به قانون اساسي كه نميشود مردم را به بيراهه برد!! اين خودش يعني ولايت فقيه....
ما ميگوييم مرگ بر اصل ولايت فقيه و انتخابات آزاد
اراده مردم است كه پيروز است
No comments:
Post a Comment